...

Een bijzonder gebied… Dat is wat ik op iedere pagina lees, die ik bezoek in mijn zoektocht naar meer informatie over het Springendal. Het natuurgebied ligt naast Ootmarsum in Overijssel, tegen de Duitse grens. Verschillende omschrijvingen beloven mij bronnen, beekjes, watervalletjes, vlonderpaden en heel veel ander moois. En dit alles zorgt ervoor dat ik mijn Komoot pagina open en een wandelroute uitstippel door dit gebied. 

Praktische informatie

De wandeling: Wandelroute Springendal
Afstand: 6,5 kilometer
Soort wandeling: rondwandeling
Startpunt: Parkeerplaats Natuurgebied Springendal
Parkeren: Hoek Bouwmansweg & Hooidijk, Hezingen
Markering: Komoot app

Het Springendal

Het is zaterdagochtend en ik heb er zin in! Ik ben weer op werkvakantie in het oosten van het land en dat betekent dat ik nieuwe natuurgebieden kan ontdekken. Zo ook het Springendal. Het is acht uur wanneer ik de auto parkeer en mijn wandelschoenen aantrek. Ik ben zo benieuwd na alle omschrijvingen van dit gebied die ik ben tegengekomen:

Adembenemend mooi 

De tuin van Nederland

Sprookjesachtig Springendal

Het Springendal ligt op de oostflank van de stuwwal van Ootmarsum, een gebied dat in vroeger tijden al bewoond was. Heuvels, weilanden, meertjes, hooilanden, heide en historische boerderijen maken het plaatje compleet. 

Rond 1920 werd Springendal aangekocht door de Enschedese textielbaron Jannink. Hij gaf het al eeuwenoude landbouwgebied het aanzicht van een landgoed met veel Engelse kenmerken. De middeleeuwse essen (bolakkers die door bemesting steeds hoger werden) zijn, vriendelijk omzoomd door bomen, opgenomen in het geheel. Ook liggen er een aantal fantastische Twentse boerderijen. 

Springendal heeft een structuur van lanen en van water. Naast de monumentale Mosbeeklaan waarop een aantal zijlanen uitkomen wordt het karakter van het landgoed bepaald door bronnen en beken. Opborrelend water vormt een drietal vijvers, die op hun beurt de Springendalsebeek voeden

De Springendalsebeek stroomt als een levensader door het gebied. Nu, maar ook in vroegere tijden. Het is het leefgebied van een bijzonder diersoort, de beekprik en er groeien meerdere bijzondere plantensoorten in en langs de beek. bronnen: Staatsbosbeheer.nl & ootmarsum-dinkelland.nl

Een rommelige start

Vanaf de parkeerplaats wandel ik rechtstreeks het bos in. Het eerste deel van de route door Springendal lijkt een beetje rommelig. Ik wandel over bospaden in doodse stilte. Om mij heen zie ik veel kreupelhout en heel eerlijk, het is niet echt een mooi bospad, dat ik volg. Maar het is stil en ik ben buiten. Tja dat is voor mij vaak al genoeg.

Terwijl ik het pad volg ruik ik de geur van de ochtenddauw en nat hout. Het is een heerlijke geuren. Takjes breken onder mijn voeten terwijl ik netjes de aanwijzingen van de route volg. Aan het einde van het bospad kruis ik een weg. Een weg van zand met een fietspad ernaast. De lange rechte weg geeft een schitterend doorkijkje naar het licht aan het einde (van de bomentunnel).

wandelroute Springendal
De start van de route aan de rand van de parkeerplaats
wandelroute Springendal
Brede lanen en verre zichtlijnen

Hooilandjes en bospaden in Springendal

Na ongeveer vijftig meter over dit brede pad mag ik linksaf en kom ik uit op een wandelpad dat dwars door een veld heen gaat. Het veld is recentelijk gemaaid zo te zien en het gras ligt te drogen om, denk ik, tot hooi verwerkt te worden. Ik geniet van dit stukje openlucht, zonder bomen om mij heen. Merk dan ook dat mijn wandeltempo is gezakt en ik regelmatig even stil sta. 

Het is nu haast niet meer  voor te stellen, maar amper honderd jaar geleden bestond het Springendal voornamelijk uit heide met beekbegeleidend bos en hooilandjes rond de Springendalsebeek en verspreid in het gebied wat kleine fraai gekleurde essen (eenmansakkers) rond een boerderij. Deze essen zijn nu nog goed terug te vinden in het gebied en staan juist rond deze tijd van het jaar vol met akkerflora als klaproos, korenbloem, akkerviooltje en vele andere soorten. bron: Staatsbosbeheer.nl

Ik fotografeer de korenbloemen en lieveheersbeestjes langs het pad. Ok, ok, de korenbloem wat scherper dan het kleine rode diertje haha. Ik draai mij nog eens om mijn as, om te zien of er nog iets op het veld loopt, daarachter in die hoek. Ik zie namelijk wel sporen van reeën, maar zie de dieren zelf tot nu toe nog niet.

wandelroute Springendal
Het eerste hooiland dat ik tegenkom tijdens deze route
wandelroute Springendal
Korenbloemen
wandelroute Springendal
Lieveheersbeestjes

Wonen in het Springendal

En dan aan het einde van deze velden zie ik tussen de bomen door een gebouw staan. Het is een schuur denk ik en aan het uiterlijk te zien een hele oude. Ondanks de oudheid is het ook nog een goed onderhouden schuur. Volgens mij zelfs nog in gebruik. Ik wandel verder om inderdaad te ontdekken dat het hier gaat om een schuur en aan de andere kant van de kruising, waar ik nu op sta, staat er nog eentje. 

Tegenover mij staat een boerderij. Er staat een auto voor de deur en duidelijk is dat deze boerderij bewoond wordt. Gelijk slaat mijn fantasie in overdrive… Wat nu als ik hier middenin het Springendal zou wonen? Middenin de natuur? Met alleen de reeën en waarschijnlijk een bosuil als buren. Ik zie het helemaal voor mij. Ik zie een idyllische boerderij voor mij met een heerlijk plekje voor mijn laptop om te schrijven. Echt mensen, ooit in de toekomst. Misschien niet dit bos, maar ergens in een bos, met wellicht heel veel honden en katten haha. 

wandelroute Springendal
wandelroute Springendal

Verder met de wandelroute

Genoeg gefantaseerd. Het is tijd om verder te lopen, want ik sta ondertussen al bijna vijf minuten te staren naar die boerderij en de bewoners, mochten ze mij zien staan, zullen wel denken haha. Ik wandel voor de boerderij langs, langs een klein weiland met twee koeien en kom uit op een zandpad. Daar moet ik oversteken en rechtdoor. De aanwijzing van Staatsbosbeheer zegt dat dit de route is naar de Grote bronvijver. 

Ik wandel over een zandpad, langs een houten hekje. Naast mij een beetje in de diepte hoor ik een beekje stromen.Het geluid van kabbelend water en hier en daar een versnelling van het water dringen door het bos heen. Uiteindelijk kom ik uit bij de Grote bronvijver.

Grote bronvijver van Springendal

Wow, dat is eigenlijk het woord dat er in mij opkomt. Ik sta op een kruising en links voor mij ligt de Grote bronvijver, en geloof mij, hij is groot. Rechts van mij ligt een kleine vijver met hierin een aantal stapstenen. Het wandelpad wordt doorbroken door een kleine opening, waar het water van de grote naar de kleine vijver stroomt en eindigt in een kleine waterval. 

En geloof mij, beelden zeggen meer dan duizend woorden. Ik kan met geen toetsenbord (of pen) een goede omschrijving vinden voor deze plek. Dus de foto’s vertellen mijn uitzicht.

wandelroute Springendal
Zij-aanzicht op de Grote bronvijver

Jullie snappen dat ik over de stapstenen ben gegaan. Met ‘gevaar’  voor eigen leven (en die van de camera) want op sommige plekken waren ze spiegelglad door mos en water. En ja als ik een natpak haal dan is dat erg vervelend, maar de camera is nog wat vervelender. 

Het borrelende water

Terwijl ik een tijdje sta te staren naar de Grote bronvijver hoor ik geborrel en verschijnen er kringen in het water. In eerste instantie denk ik aan regen, maar ondanks dat het een grijze ochtend is, is het wel droog. Nee dat geborrel en die kringen komen dus door het water hier uit de grond opborrelt. Het zijn luchtbellen die vanaf de bodem naar het wateroppervlak komen. 

Vanaf de grote vijver gaat de wandelroute door. Ik kronkel over wat smalle en brede bospaden. Langs een enkele heideplant die nog behoorlijk paars kleurt. Hier tref ik de eerste medewandelaars. Ik ben nog niemand tegengekomen tot nu toe.

Kabbelend water en het vlonderpad

De route gaat verder over een super smal pad tussen rododendrons door. Ik kan letterlijk geen twee voeten naast elkaar zetten en bij elke stap moet ik de bladeren van de struik uit mijn gezicht houden. Het geluid van vogels klinkt van onder de struiken en ik hoor het gekletter van water. Drie meter, langer duurt het niet en dan sta ik op een vlonderpad.

Het vlonder loopt langs een kabbelende beek met aan het einde een klein watervalletje en daarachter de kleine bronvijver. Het is op dit vlonderpad dat ik Karin tegenkom. We kennen elkaar nog niet, maar raken aan de praat. In eerste instantie is de camera en het feit dat we beiden dezelfde telelens hebben, het gespreksonderwerp. Maar al snel komen we op fotograferen van dieren, het Springendal en ‘s morgens vroeg alleen op pad zijn (als vrouw). Het is een heerlijk gesprek en nadat we elkaar hebben opgezocht op Instagram, zo gaat dat tegenwoordig, vervolgen we beiden onze wandelroute door het Springendal. 

 

wandelroute Springendal
wandelroute Springendal
Het vlonderpad vanuit verschillende oogpunten

Ontmoeting met Victor Westhoff

De ontmoeting met Karin vond plaats aan de oever van de Kleine bron. Ook hier borrelt en kabbelt het water er op los. Een stukje verderop op een verhoging staat een bankje. Prima plek voor een slok water. En dat is waar ik Victor Westhoff ontmoet.

Victor is, of was eigenlijk, bioloog. Hij werd geboren in 1916 en overleed in 2001 en in zijn leven werd hij bekend om zijn kennis op het gebied van vegetatiekunde en natuurbescherming. Naast het bankje staat er een beeldje van Victor, op een sokkel. Het beeld komt mij, ondanks dat ik hier nog nooit ben geweest, bekend voor. Wanneer ik voor het schrijven van deze blog, opzoek wie Victor Westhoff is, kom ik erachter waarom het beeld zo herkenbaar is… Het beeldje is zeven keer gemaakt en staat in verschillende natuurgebieden, waaronder Springendal en Meijendel. Die laatste is een duingebied bij mij ‘om de hoek’, waar ik nog wel eens kom.

wandelroute Springendal

Door het bos en langs meer velden

Ik zeg Victor gedag en vervolg de wandelroute Springendal door het bos. Ik sla nog een keer verkeerd af, waardoor ik weer terug mag lopen en bij de vijfsprong de juiste scherpe bocht naar rechts kan nemen. 

De omschrijving van het Springendal geeft al aan dat het een gebied is van afwisseling tussen bos, heide, akkers en boerderijen. Maar deze wandelroute neemt mij ook mee langs dit alles. Na een tijdje door het bos te hebben gewandeld, sta ik weer aan de rand van een akker, in tweeën ‘gehakt’ door het wandelpad. 

De akkers aan beide zijden van het pad liggen een stuk hoger dan het pad. Waarschijnlijk door de vele jaren van bemesting van de akkers. Elke keer wanneer de boer mest op de akker legt, wordt de akker een stukje hoger. Ook hier staan langs de rand allerlei soorten planten.

wandelroute Springendal

Bewijs van wild in Springendal

Aan het einde van de akkers, wandel ik om een bankje heen en vervolg de wandelroute rechtdoor. Op de kruising links van mij staan twee mensen, die ik al eerder ben tegengekomen, ergens naar te staren. Er moet dus iets zijn op het weiland links van mij. Ik wandel heel langzaam en vooral heel zachtjes door en daar staat ze… een ree.

Ze heeft al snel door dat ik er ben, waarschijnlijk ruikt ze mijn mensengeur (parfum heb ik uiteraard niet op in de natuur) en vertwijfeld staart ze afwisselend naar mij en die andere mensen. Ik schiet snel een paar foto’s tussen de bomen door en check mijn rooute. De wandelroute gaat om het weiland heen en dus wandel ik langzaam door op zoek naar een plekje met beter zicht.

Verstoppertje

Geen seconde verliest de ree mij uit beeld en wanneer ik op de hoek van het weiland een perfect plekje heb gevonden, duikt zij in het hoge gras van het weiland. Ik zie haar oortjes nog net boven het gras uitsteken. 

Ondanks dat ik net even gezeten heb op dat bankje bij Victor, neem ik het er hier ook nog even van. Ik zak neer op een boomstronk en wacht geduldig. Via mijn telelens zoem ik af en toe op haar in en zie dat ze mij nog steeds bekijkt. Na een tijdje heeft ze door (denk ik) dat ik geen gevaar vorm en komt ze weer tevoorschijn. Nu kan ik haar mooi fotograferen en ik schiet dan ook tientallen foto’s weg. Ik zoek thuis wel uit welke gelukt zijn.

wandelroute Springendal
wandelroute Springendal
wandelroute Springendal
Een zoekplaatje… Kun jij haar oren vinden?

Over de heide

De ree laat ik met rust, al staat ze ondertussen heerlijk relaxed te eten, en ik vervolg het pad tussen de beukenbomen door, waar ik uitkom op de hei. Een klein heideveld strekt zich voor mij uit in al haar schitterende paarse tinten. Oh echt ik word hier zo blij van! Een wandelroute die allerlei moois brengt en zo afwisselend is!

Langzaam wandel ik over het smalle pad. Ik fotografeer wat, staar naar de vlinders en luister naar het gezoem van de bijen en hommels. Ik ga zo langzaam dat de kleinste diertjes mij nog opvallen. Vanaf het heideveld kom ik weer uit in het bos en ik wandel ongeveer een kwartier over donkere paden tussen de bomen door. Steek een brede weg over tot ik uitkom aan de rand van het grote heideveld. 

wandelroute Springendal
Begin september en nog vol in de paarse kleuren
wandelroute Springendal
Wanneer je al je zintuigen open zet, dan vind je altijd iets moois in de natuur

De smokkelroute

Ik ga het heideveld niet op. Dat kan wel, mocht je dit aan de route toe willen voegen. Het leuke aan de komoot app is, dat je met gps loopt en dus altijd met een blauw bolletje ziet waar jij loopt en makkelijk terug kunt komen op de route, mocht je hier vanaf willen wijken. 

Met het heideveld aan mijn linkerhand gaat de wandelroute over een geasfalteerde weg tot ik en stuk verder weer rechts het bos in duik. Een klein stukje maar, want ik kom al snel uit aan de rand van velden. Ik wandel tussen hoge grassen (en brandnetels) door over een graspad. Het smokkelpad. 

Smokkelaars en Commiezen

De grensstreek van Twente stond bekend om zijn smokkelaars. Via geheime bosroutes werd smokkelwaar vanuit en naar Duitsland gesmokkeld. Goederen over de grens smokkelen was voor 1993 streng verboden en niet ongevaarlijk en toch werd er tot aan de jaren ‘70 van de vorige eeuw veel gebruik gemaakt van deze routes.

Commiezen waren de grenswachten en zij zorgden voor de opsporing van smokkelaars. Vanuit kijkgaten in hun onopvallende hutten, konden de wachters ongezien de grens controleren. Veel commiezenhutten zijn in de loop der tijd verloren gegaan. bron: landschapoverijssel.nl

wandelroute Springendal
Een deel van het vroegere smokkelpad

Hoeve Springendal

Wandelroute Springendal gaat voor een klein stukje over een smokkelpad. Het is een prima pad tussen de weilanden en velden door. Ik loop achter boerderijen langs en groet hier en daar een koe in de wei, helemaal tot aan Hoeve Springendal.

Wat Hoeve Springendal is, is eigenlijk niet in één woord te omvatten. Het is een camping met velden voor campers, caravans en tenten. Er staan stacaravans tegen de stuwwal op. Er is een horecagelegenheid, waar je een kopje thee of koffie kunt drinken. Maar het is ook een kleine boerderij met paarden, runderen, varkens, geiten, kippen en schapen. Alles op een leuke manier samengevoegd. 

De wandelroute gaat een stukje over het erf en dan langs de weilanden (links) en stacaravans (rechts) door naar het bos. Ik zwaai hier en daar naar wat mensen die net hun ontbijt opruimen of een kop koffie drinken achter de ramen van hun stacaravan en duik dan het bospad weer op. 

Rondje Springendal 

Via het bospad kom ik uiteindelijk weer terug bij de auto, waar ik mijn rondje Springendal eindig. Terwijl ik mijn wandelschoenen uittrek en in de achterbak zet, overdenk ik de route. Het is een ontzettend veelzijdig natuurgebied en ja alle beloftes zijn uitgekomen: heide, heuvels, bos, velden, akkers en de mooiste beekjes en bronnen.

Wil je nou verder wandelen dan de 6,5 kilometer die ik heb uitgestippeld, denk dan eens aan het Boswachterspad van Staatsbosbeheer. Maar liefst 18 kilometer door dit schitterende natuurgebied. Of denk aan de smokkelaarsroute van Visite Twente van 62 kilometer.

Betoverende wandelroute door magisch Springendal

Springendal is alles wat alle informatie vooraf heeft belooft. De wandelroute Springendal biedt dan ook een afwisseling van bospaden, open velden, heide en beekjes. Ik heb mij geen moment verveeld. Ik droomde weg bij het geborrel van de bronnen en liep letterlijk over het water. Springendal is een natuurgebied waar alles mogelijk is. 

Er gaan verschillende routes door Springendal en je kunt ook via het wandelnetwerk van Twente je eigen route uitstippelen. Of natuurlijk via Komoot, zoals ik dat deed. Deze route is 6,5 kilometer en geeft een mooie samenvatting van wat Springendal te bieden heeft.

Je kunt er nog aan denken om verder over de heide te wandelen, langer stil te staan bij de bronnen of een stop in te lassen bij Hoeve Springendal voor een kopje koffie of thee. In de vroege zomer staan de akkervelden vol met bloeiers als klaprozen en korenbloemen en wanneer je heel vroeg in de ochtend gaat, sta je vast en zeker oog in oog met een ree. Een gebied om absoluut toe te voegen aan je bucketlist.

Beleef meer in Overijssel

Deel deze wandeling op Pinterest

Springendal
Springendal
mascha

Over mij

Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>

Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.

error: Content is protected !!