Trage Tocht Lisse

Glibberend gaan mijn voeten over het smeuïge wandelpad. Ik kan niet zeggen dat het modder is, maar droog is het ook niet echt. Met elke stap die ik zet komt mijn drukke hoofd een beetje meer tot rust. De drukke werkweek laat ik los. Vandaag ben ik op een Trage Tocht in Lisse en de komende tien kilometer mag ik genieten van de zon, vogeltjes en onverharde paden.

Trage Tocht Lisse

“Wat is een Trage Tocht?”, hoor ik je denken. Nou ik ga hem aan je uitleggen. Een Trage Tocht is een speciaal soort wandelroute. Een route waarbij je voor minimaal 70% over onverharde paden wandelt. Het is dus echt voor mensen die minder graag wandelen over asfalt op stoeptegels. De routes gaan door natuur, over boerenland en door de stad. De Trage Tocht in Lisse gaat over het laarzenpad, langs kasteel de Keukenhof, door het Keukenhofsche bos, langs weilanden (en erdoor) en via een polderpad terug naar het startpunt. 

Ik draai de auto rond negen uur in de ochtend de parkeerplaats van de TOP Lisse op en parkeer als eerste auto. Dan zul je denken, wat fijn, maar ik ben serieus dan nog zo’n neuroot die gaat nadenken over welke parkeerplek dan het beste is. Al met al is draai ik uiteindelijk de auto in een vak en verwissel mijn gympen voor mijn wandelschoenen. Mijn rugzak hijs ik op mijn rug en ik open mijn Komoot app. Want oh ja… nog iets over Trage Tochten…

Een Trage Tocht wandelen

De routes van Trage Tochten staan in verschillende boekjes uitgegeven door Gegarandeerd Onregelmatig. Het zijn tochten uitgezet door Rob Wolfs, een wandelroutemaker. Nou lijkt mij dat echt een fantastisch beroep, maar goed, dat is een gesprek voor een andere keer. Aangezien ik geen zin heb om elke keer een nieuw boekje aan te schaffen, heb ik een abonnement op Wandelzoekpagina.nl voor € 13,50 per jaar. Op deze website staan alle Trage Tochten van Nederland, die je kunt downloaden als pdf met de beschrijving of als GPX bestand. En dat laatste heb ik gedaan. Ik heb de route daarna geupload in mijn Komoot app en kan via die app de route volgen tijdens de wandeling. 

–> Tip! Bekijk de Trage Tocht Wassenaar over Landgoed De Horsten >>

Nu echt op pad

Ok, ik was gebleven bij de TOP Lisse waar ik heb geparkeerd. Van daaruit steek ik de weg over en start aan de overzijde aan het laarzenpad. Het Laarzenpad is een beetje glibberig hier en daar. Het wandelpad neemt je mee weg van de drukke paden en wegen en in een stukje woeste natuur. Tussen bomen en weiland kronkelt het pad over en langs slootjes. De vogels voeren hier duidelijk de boventoon. 

Rechtdoor wandelend geniet ik van het ochtend geluid van zingende roodborstjes en zanglijsters. Ik ben helemaal alleen hier. Of misschien toch niet…

Het Kabouterdorp

Aan de rechterkant van het pad verschijnt een waar dorp vol met, jawel tuinkabouters. Het lijkt op een plek waar mensen, die hun tuinkabouter kwijt willen, hem kwijt kunnen. Er staan dwergen, laven (die van de Efteling), tuinkabouters (groot en klein). Ze staan op de grond, boomstammen of tussen takken van bomen. Tussen al die fantastische wezens groeien narcissen en sneeuwklokjes. Het is een bijzonder schouwspel.

Het Kabouterdorp laten we voor wat het is en ik vervolg het Laarzenpad verder. Langs de sloot gaat het wandelpad verder. Hier en daar check ik even mijn navigatie om te kijken of ik linksaf of rechtsaf moet. Zo volg ik dit pad tot aan het hek aan het einde. Ik sta nu tegenover de ingang van Kasteel De Keukenhof.

Rond het kasteel

De Trage Tocht Lisse vervolg met een bezoek aan de tuinen rondom Kasteel De Keukenhof. Ik ben hier vaker geweest en besluit nog wat paden aan de route toe te voegen. Zo wandel ik door de moestuin en langs het speelhuisje, voor het kasteel langs en door de beeldentuin. Het is een heerlijke tuin om doorheen te wandelen. Overal is te zien dat de lente voor de deur staat. 

Kasteel De Keukenhof

In 1641 laat Adriaan Maartenzoon Block, een voormalig commandeur van de Verenigde Oost-Indische Compagnie, een landhuis in het “Keukenduyn” bouwen. Het was in deze tijd normaal dat vermogende kooplieden percelen grond in de regio kochten om er vervolgens buitenhuizen op te bouwen, waarop ze zich in de zomer konden terugtrekken. In de eeuwen die volgen wordt er aangebouwd aan het kasteel en de tuinen verder aangelegd. (Bron: Kasteelkeukenhof.nl)

Via de route wandel ik een zanddijkje op en kijk uit over de beeldentuin. Aan het einde van de zanddijk staat een klein uitkijkpunt. Ik beklim de trap en kijk vanaf het platform over de tuinen heen. Mijn blik gaat over het kasteel en als ik mij omdraai geniet ik heel even met mijn ogen dicht van de zon die fel straalt.

Tien minuten later zit ik in de zon op het terras van de Hofboerderij. Het is de oude boerderij van het kasteel en stamt dan ook al van eeuwen geleden. Deze plek is perfect voor een kop koffie en een stukje Red Velvet taart. En dus zit ik op het terras in de zon in alle rust. Er zit drie kilometer op en ik heb nog zeven kilometer te gaan van de Trage Tocht Lisse. 

Het Keukenhofbosch

Ondanks dat ik vaker op het landgoed ben geweest rondom het kasteel, heb ik nog nooit een bezoek gebracht aan het omliggende Keukenhofbosch. En zoals ik het nu zie, is dat eigenlijk best zonde. Het is namelijk een schitterend duinbos, dat mij doet denken aan natuurgebieden als Meijendel bij Wassenaar en Zuid-Kennemerland bij Bloemendaal. 

–> Tip! Lees meer over Kasteel De Keukenhof >>

Het bos is onderdeel van het Zuid Hollands Landschap en ligt naast het kasteel. Vroeger was het natuurlijk onderdeel van het grote Landgoed dat bij het kasteel hoorde. In de bossen werd gejaagd voor de keuken van het kasteel. Nu wandel ik er over verschillende paden, breed en smal door het bos. Ik hoor de wind ruisen door de hoge bomen, maar op de grond is het bijna windstil. Het is warm. Het duurt dan ook niet lang of ik bind mijn jas om mijn middel. 

Een echte Trage Tocht

Dat deze wandeltocht door Lisse een Trage Tocht is, is mij ondertussen wel duidelijk. Ik heb tot nu toe nog maar 20 meter asfalt gehad en verder alleen zand en gras. Vanuit het bos komt de Trage Tocht Lisse uit op een wandelpad langs een beekje. Ik laat Landgoed De Keukenhof achter mij en betreed voormalig Landgoed Wassergeest. Het pad is smal (ben je met zijn tweetjes, dan kijk je voorlopig even naar elkaars rug) dat parallel loopt aan de Loosterweg Zuid. Voor wie denkt dat er nu een eindeloos stuk asfalt volgt, die heeft het mis. 

Het pad loopt naast de weg en kronkelt letterlijk tussen de bomen door. Soms moest ik zelfs even over bomen heen, aangezien de schade van de stormen in het voorjaar van 2022 nog goed te zien is hier en daar. Tussen al die bomen, staat er op strategische plekjes een leuk bankje, met zicht op de weilanden. Aan de voet van de bankjes en tussen al die bomen kleurt het geel van de narcissen. De weiland waar ik op uitkijk behoren allemaal tot het voormalige landgoed. Straks loop ik aan de andere kant van deze weilanden, met uitzicht op dit leuke wandelpad. 

Verwarring in Lisse

Ok, ik sta op een kruising en de route geeft aan rechtsaf, maar… mag ik daar wel heen? Grote twijfel slaat toe en op dit soort momenten vind ik het lastig dat ik alleen op wandelavontuur ben. Rechts van mij ligt namelijk een tuindersbedrijf met grote velden erachter en het ziet er niet echt uit als een wandelpad. Ik loop een stukje door, en laat het terrein dus links liggen, maar mijn navigatie is toch echt heel zeker nu dat ik verkeerd ga. Dan toch maar over het terrein?

Twijfelend zet ik de eerste stappen. Op het veld verderop rijdt een tractor en ik besluit door te lopen, volgens de route in de app, en eventueel aan de man op de tractor te vragen of ik wel goed ga. Ik stap eerst over betonnen platen en vervolgens door zwarte aarde. Ploeterend kom ik vooruit en dus ook dichter bij de tractor. Wanneer ik oog in oog sta met het grote gevaarte, zet de bestuurder de motor uit en opent de deur. “Ja hoor, je gaat helemaal goed. Je hebt recht van overpad hier over mijn terrein. Daar even verderop vervolgt het wandelpad.” Ondertussen wijst hij met zijn vinger waar ik heen moet. Nog een stukje verderop en dan sta ik weer op het wandelpad, aangegeven met een bordje ‘Landgoed Wassergeest.’

Wassergeest

Wassergeest is de naam van een landgoed dat omstreeks 1660 werd gesticht. In die tijd was de omgeving heuvelachtig en bosrijk. De polder ligt in een laagte tussen twee strandwallen. Hier kwam veen tot ontwikkeling en is het nog altijd nat. Zo nat, dat de polder alleen kon worden gebruikt als weiland of voor de aanplant van hakhout. (Bron: Zuid Hollands Landschap)

Afwisselende wandelroute door Lisse

De Trage Tocht Lisse is een afwisselende wandelroute. Ging ik net nog over een smal kronkelpad tussen de bomen door, wandel ik nu over een graspad langs een beek. Het begin van het Laarzenpad Wassergeest. Een behoorlijk lang laarzenpad. Het is hier en daar uitdagend, want ook hier liggen bomen over het pad en ik moet soms de camera even wegstoppen en op handen en knieën over de stammen klimmen. Het maakt het een bijzonder avontuur haha

Het pad blijft langs de beek lopen tot deze bijna overgaat in de trekvaart tussen Haarlem en Leiden, die in 1657 gereed kwam. Hier ligt een smalle brug die ik oversteek. Het is een brug met alleen een leuning aan de linkerkant. Voorzichtig steek ik over om aan de overzijde terecht te komen op een stukje wandelpad geplaveid met boomstammen. Hmm is dit onverhard of verhard?? Nou wat het ook is het is een heerlijke manier van lopen. Van boomstam naar -stronk hop ik over het wandelpad.

Hekje over tijdens de Trage Tocht Lisse

Ik begeef mij nog steeds op het laarzenpad, dat ondertussen parallel loopt aan de trekvaart  en aan de overkant de spoorbaan. Rechts liggen uitgestrekte weilanden, strookjes bomen en smalle slootjes. Dit gedeelte is het laatste stuk van de Trage Tocht Lisse, maar ook gelijk een uitdagende, of misschien geldt dit alleen voor mij 😉

Het laarzenpad gaat een hel lang stuk langs de trekvaart rechtdoor, over voornamelijk hobbelig gras en wordt maar liefst 8 keer, vergeef het mij als ik verkeerd geteld heb, onderbroken door een hek. En niet een hek dat je open doet, er doorheen wandelt en weer sluit. Nee een hek waar je, via een opstap, overheen klimt. Dat kan wellicht wat uitdaging bieden

Lageveensemolen als laatste hoogtepunt

Halverwege de route langs de trekvaart is het klaar met de klimpartijen en sta ik voor de Lageveensemolen. De molen die voor mij staat, stamt uit 1890. Het is de vervanging van een molen die in datzelfde jaar afbrandde. Dus eigenlijk is er al een ‘Lageveensemolen’ sinds 15e eeuw. Het is geen grote imposante molen, die er nu staat, maar het is altijd leuk om een bouwwerk tegen te komen, dat zo typisch Hollands is. 

Via een klein bruggetje naast de molen vervolg ik de route langs de trekvaart. Het is de laatste kilometer van de Trage Tocht Lisse en ik moet toegeven dat ik mijn benen begin te voeten. Dat klimmen en klauteren over die hekken heen, was toch pittig. Uiteindelijk wandel ik rechts over een brug en laat ik de trekvaart voor wat die is. Via een smal pad en nog een klaphek kom ik uit op het fietspad dat langs de TOP Lisse komt. Ik vervolg het fietspad en zie mijn auto staan. Tijd om de wandelschoenen weer te vervangen voor mijn gympen en de terugweg op te zoeken. 

Meer Zuid-Holland

Deel deze wandeling op Pinterest

Over mij

Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>

Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.