In het noorden van de Veluwe ligt het Vierhouterbos, tussen Harderwijk en Epe. Hier vind je niet alleen het Verscholen Dorp, maar ook heel veel wild. De Hendrik Mouwen Route is een verkenning van het Vierhouterbos in bijna 7 kilometer. Trek je schoenen aan en ga mee!
Praktische informatie
De wandeling: Hendrik Mouwen Route Staatsbosbeheer
Afstand: 6,7 kilometer
Soort wandeling: rondwandeling
Start & Parkeren: Parkeerplaats Speelweide, Tongerenseweg, Vierhouten
Markering: blauwe pijlen
Hond: de hond mag aangelijnd mee
Het Vierhouterbos
Het Vierhouterbos op de Veluwe is rustiger en zit boordevol wild. Wie oplet, ziet de wroetsporen van zwijnen langs de paden. In de bossen liggen hun zoelplaatsen. Dat zijn de poelen waarin ze hun modderbaden nemen. Bij het Zandenbos en aan de rand van het Vierhouterbos mag je hond loslopen. Een bijzondere plek aan de rand van het Vierhouter bos is het Verscholen Dorp. Hier zaten in de Tweede Wereldoorlog onderduikers en Staatsbosbeheer maakte replica’s van de hutten waar mensen in woonden.
Hendrik Mouwen Route
De Hendrik Mouwen Route is een van de wandelroutes van Staatsbosbeheer door dit bos. De route is bijna 7 kilometer en neemt je mee over brede zandwegen door dit stille bos. De Hendrik Mouwen Route is vernoemd naar het Hendrik Mouwenveld. Een klein heideveld midden in het bos. Een klein stukje van de route ligt het Verscholen Dorp. Vergeet deze dus vooral niet aan je route toe te voegen.
→ Meer dan 100 wandelroutes over de Veluwe, per subgebied >>
Start vanaf de parkeerplaats
Het begint voor mij al goed op de parkeerplaats. Voor mij steekt een rotte zwijnen van volwassen dieren en biggen steken de weg over. Ik heb nog geen camera of telefoon bij de hand, maar prent het plaatje in mijn hoofd.
Vanaf de auto start de route door een klaphekje, over een picknickveldje het bos in. Ik sla linksaf en bij de eerste kruising rechtsaf. Ik sta op een breed pad dat deels bestaat uit zand en deels uit gras. Het is een soort karrespoor. Langzaam wandel ik over het pad. Heel langzaam, continu turend en speurend tussen de bomen door.
Nog meer zwijnen
Langzaam neemt de Hendrik Mouwen Route mij dieper mee het bos in. Ik dwaal over brede zandpaden en dan gebeurt het… de haartjes in mijn nek staan ineens recht overeind. Ik word door iets aangekeken. Midden op het wandelpad sta ik stil en draai mij langzaam rechtsom. Wanneer ik met mijn gezicht naar de bomen sta heb ik hem door, een groot mannetjeszwijn staat op een meter of vijf vanaf het wandelpad (en dus ongeveer op zes meter van mij) doodstil naar mij te staren. Dit zijn van die spannende momenten. Ik kijk hem aan en dan is ie weg. Razendsnel tussen de bomen door.
Hertenbillen tussen de bomen
Niet veel later is het weer raak. Ook nu wandel ik over een breed karrenspoor, langzaam, turend en speurend. Halverwege dit lange pad spot ik beweging tussen de bomen links van mij. Een grote bruine vlek beweegt op een driehonderd meter vermoed ik. Het is goed dat ik mijn telelens bij me heb. Ik tuur en doorheen en sta oog-in-oog met de billen van een hinde, een edelhert-vrouwtje. Over haar billen kijkt ze mij aan. Zij had waarschijnlijk al eerder door dat ik hier was, dan dat ik haar doorhad.
Ze blijkt niet alleen. Nog vier andere dames staan daar tussen de bomen met, als ik het goed zie, twee jongen. Ik kan ze maar een beetje fotograferen. Helaas staan er tussen mij en de herten tientallen bomen in de weg. Ik kom dus niet veel verder dan wat hertenbillen. Maar och wat is dit een fantastische ochtend! Ik heb nu ook de eerste edelherten gespot op de Hendrik Mouwen Route.
Nog meer edelherten
Zo wandel ik een tijd door zonder iets te zien. Het is wat lichter en er lopen meer mensen in het bos. Na een lange tijd over dit pad gaat de Hendrik Mouwen Route linksaf. Na een tijdje zie ik ook hier weer links in het bos beweging. Nogmaals pak ik mijn camera erbij en zoom in. Dit keer geen hertenbillen. Wanneer ik inzoom kijk ik in de donkere ogen van een hinde. Stofstijf stil, mij aanstarend.
Ik schiet wat foto’s en dat maakt geluid. Zij schrikt en loopt door, parallel aan het wandelpad. Voor een twintig meter kan ik haar volgen. Haar en nog twee dames en één jong. De achterste hinde en het jong blijven dicht bij elkaar. Wanneer ze even stil staan heb ik goed zicht op hen. De kleine zit vol met witte stippen. Een ontmoeting met een echte Bambi.
Ook een ree gaat op het lijstje
Na een tijdje staat er op de Hendrik Mouwen Route een bordje met een verwijzing naar het Verscholen Dorp. Ik heb over deze plek gelezen en besluit dan ook even een zijspoor te nemen. Ik ga rechtsaf op weg naar het Verscholen Dorp en zoek de route straks weer op.
Wanneer ik loop richting het dorp is er weer dat gevoel dat ik aangekeken word. Dit keer komt het gestaar van links. Ik draai langzaam en kijk in de zwarte ogen van een ree. Hij, het is een mannetje, staat mij heel rustig aan te kijken. Wachtend op hoe ik ga reageren. Het enige dat ik doe is foto’s schieten. Heel erg veel foto’s.
Het Verscholen Dorp
In het dorp aangekomen sta ik stil. Niet alleen bij wat ik zie, maar ook bij wat zich hier heeft afgespeeld. Het Verscholen Dorp was een onderduikerskamp. Het kamp bestond uit 9 hutten, sommige half-ondergronds, andere geheel boven de grond. Omdat de hutten in een zeer dicht bos van jonge dennen stonden, werden ze aan het oog onttrokken.
Tachtig tot honderd mensen die op de vlucht waren voor de Duitse bezetter hebben in wisselende samenstellingen hier een veilige plaats gevonden tussen april 1943 en oktober 1944. Het kamp bood onder andere onderdak aan joden, verzetsmensen, geallieerden, een Rus en een Duitse deserteur. Op zondag 29 oktober 1944 werd het onderduikerskamp ontdekt door twee Landstormers die op zoek waren naar wild.
→ Komootroute Landgoed Welna langs het Verscholen Dorp >>
Dwalen door het dorp
Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat hier mensen hebben gewoond en dan met maar liefst 10 mensen in een hut. Sowieso is het voor mij, aangezien ik de oorlog niet heb meegemaakt, niet voor te stellen hoe het is om te leven in angst en bezetting. De vrijheid die we nu hebben is zo vanzelfsprekend. En het bezoeken van dit soort plekken zorgen dan toch weer even voor de realisatie dat het allemaal heel bijzonder is. De rest van de wandeling realiseer ik mij des te meer hoe mooi het is dat ik in mijn eentje door Nederland tuf op zoek naar de mooiste wandelroutes.
Via een kronkelpad naar de route
Vanaf het dorp gaat er een smal kronkelpad tussen de bomen door. Ik volg dit pad terug naar de route. Aangezien ik de Hendrik Mouwen Route vooraf in Komoot heb gezet, kan ik in de app kijken welke paden terug naar de route leiden.
Ik wandel langzaam. Vlak na het kronkelpad zie ik rechts weer iets bewegen tussen de bomen. Er staat weer een ree tussen de bomen. Na een betere blik heb ik al snel door dat het hier gaat om dezelfde ree als dat ik heb gezien voordat ik naar het Dorp liep. Hij staat daar en kijkt mij weer aan. Ineens schrikt hij van een opvliegende vogel en springt hij tussen de bomen door een stuk weg.
Hendrik Mouwenveld
Ik wandel verder over de route, genietend van de rust die nog steeds in het bos hangt. Ik spot nog een ree die de weg oversteekt. Het pad gaat met bochtjes naar links en rechts en uiteindelijk moet ik linksaf. Ik verlaat het brede zandpad en kom terecht op een smaller pad. Rechts van mij ligt een bosperceel en links een groot open heideveld, het Hendrik Mouwenveld. Ik neem plaats op een bankje langs het veld en blijf daar een tijdje zitten.
Na een minuut of 20 is het tijd om terug te keren naar de auto. De parkeerplaats is niet ver van het heideveld en in nog geen kwartier sta ik weer naast de auto. Ik zie dat laatste stukje geen wild meer, maar met heel wat edelherten, zwijnen en reeën op de teller, mag ik niet klagen.
Hendrik Mouwen Route
De wandeling gaat voor 90% over dit de brede karresporen. Sommige mensen vinden dat misschien jammer, maar ik moet toegeven dat het voor deze wandeling helemaal geen straf is. Vanaf deze paden is er goed zicht tussen de bomen en zo vroeg in de ochtend liet het wild zich goed zien. En ik heb genoeg wild gespot. Overigens is het geen garantie dat iedereen hier wild zal spotten.
Meer routes op de Noord Veluwe
Het noorden van de Veluwe zit boordevol met bossen en wilde dieren. Het zijn prachtige bossen waar ik al heel veel wandelavonturen heb beleefd:
Meer routes op de Veluwe
Veluwerandrondje Loenen
Aan de oostelijke rand van de Veluwe ligt Loenen. Tussen Apeldoorn en Arnhem. Rondom Loenen liggen prachtige heidevelden en bossen, maar Loenen is vooral bekend om de Loenense waterval. Om dit gebied te verkennen, koos ik voor Veluwerandrondje Loenen. Een wandelroute...
Beekloopje Oosterbeek
Op de Veluwe liggen prachtige landschappen met kabbelende beekjes. Over de heide, via landgoederen en door bossen. Beekloopje Oosterbeek is een wandelroute van 7 kilometer over verschillende landgoederen net buiten Oosterbeek. Wandel langs de rand van het dorp, over...
Slapen bij… Hotel Papendal
Op de laatste dag van februari rij ik naar de Veluwe voor drie dagen wandelen. Ik slaap twee nachtjes bij Hotel Papendal. In de bossen net boven Arnhem ligt een prachtig groot complex van sportfaciliteiten en het hotel. Na een heerlijke wandeling bij Oosterbeek, rij...
Deel op Pinterest
Ebook
Ontdek de wandelpaden van de Veluwe
- De mooiste plekken op de Veluwe op een rij
- Nooit meer zoeken naar de perfecte wandelroute
- Informatie over of de hond mee mag
- Slaap- en lunchplekjes die je bezocht moet hebben
Stel je eens voor dat je een compleet overzicht hebt van de mooiste en meest bijzondere wandelroutes op de Veluwe, inclusief de plekken die je nu nog niet kent. Met dit ebook weet je precies waar jouw volgende wandelavonturen gaan zijn.
Waar wacht je nog op?
Over mij
Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>
Wandelroutes en toegankelijkheid van gebieden veranderen nog wel eens. Wandeldingen.nl is niet verantwoordelijk voor eventuele wijzigingen in het veld. Check voor je op pad gaat altijd de website van de (natuur)beheerder. Hetzelfde geldt voor toegankelijkheid met je hond. Check zelf altijd de website van de (natuur)beheerder. Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.
