Landgoed Eerde: Het pareltje van Overijssel

Landgoed Eerde, elke keer als ik naar het Oosten van het land ga voor een vakantie, staat het landgoed op mijn lijstje. En elke keer verdween het ook van het lijstje van wandelingen. Absoluut ten onrechte ben ik vandaag achter gekomen. Want Landgoed Eerde is met recht het pareltje van Overijssel.

Die schitterende maandagochtend op Landgoed Eerde

Het is een schitterende maandagochtend eind september, een echte nazomerdag, wanneer ik om 8.30 uur in de ochtend de oprijlaan naar het kasteel opdraai. De zon schijnt uitbundig en de strakblauwe lucht strekt zich uit boven het kasteel. Er staat een route van 10,8 km op de planning. 

Vanaf de parkeerplaats leidt de routeapp mij een stukje terug over de oprijlaan naar het begin van het park. Het biedt mij de briljante mogelijkheid om het vooraanzicht (zoals dat zo mooi heet) van het kasteel te fotograferen. Door hoveniers wordt er al druk gewerkt aan het onderhoud en op de N-weg die naar de oprijlaan leidt, is het een drukte met auto’s. 

Kasteel Eerde

De eerste keer dat het huis in papieren en teksten vermeld wordt is in de 14e eeuw (1334). Er werd toen nog gesproken van Huis Eerde. De bewoner was de beruchte roofridder Evert van Essen. Vanuit zijn burcht terroriseerde hij de omgeving en belemmerde hij kooplieden de doortocht. De Utrechtse bisschop en de gedupeerde handelssteden Zwolle en Deventer vonden het genoeg en lieten in 1380 het rovershol platbranden tijdens een strafexpeditie (bron Natuurmonumenten.nl).

In de honderden jaren die volgen, wordt het kasteel vele malen belegerd, geplunderd, afgebrand en net zo vaak weer herbouwd. Het huidige uiterlijk kreeg het kasteel in 1715 van generaal Adolf Warner baron van Pallandt. 

De familie Van Pallandt heeft het kasteel generatie op generatie in beheer gehouden tot het in 1982 in beheer kwam van Natuurmonumenten. In 1934 word het kasteel gebruik genomen door een internationale school, welke er tot op de dag van vandaag nog steeds is gehuisvest. 

Het landschap

De route start in het parkbos van Eerde. Het is een aangelegd park dat in de loop van de jaren is veranderd van stijl. Dan waren er weer strakke lijnen aangelegd met de paden en het water, en dat was het weer wat kronkeliger. Het lag er maar net aan welke stijl op dat moment in de mode was.

De paden die ik in eerste instantie bewandel zijn van de romantische stijl vermoed is. Ze kronkelen van links naar rechts. Het pad ligt een stuk lager dan het groen dat er links en rechts naast ligt. De eerste strook groen naast het pad is aan beide kanten bedekt met een mooie laag mos. In alle kleuren groen die je je maar kunt bedenken. Tussen dat mos groeien er grote en hele kleine paddestoelen. Ik kniel regelmatig even neer om de exemplaren van dichtbij te bekijken en om foto’s te maken. 

Ondertussen doet de zon goed haar best en samen met de bomen ontstaat er een prachtig schouwspel van zonneharpen, van die zonnestralen tussen de bomen door. Ik vervang regelmatig mijn telelens (die ik voor de paddenstoelen gebruik) voor mijn groothoeklens om het magische licht vast te leggen.

–> Wandeltips voor het wandelen in het Vechtdal, rondom Ommen >>

Statige lanen en pachterswoningen

Vanuit het parkbos kronkel ik door tot ik uitkom op de wat rechtere landschapsstijl. Statige lanen omringt door hoge bomen leiden mij verder weg van het kasteel. Daar waar het parkbos een beetje een magisch gevoel gaf, geeft dit deel een wat grotere beleving. Al snel leiden de lanen mij naar verschillende pachterswoningen. 

De woningen op Landgoed Eerde zijn nu eigendom van Natuurmonumenten en de bewoners huren ze. Maar in vroeger jaren werden de woningen gepacht van de kasteelheer. Dat is duidelijk te zien doordat alle woningen luiken bij de ramen hebben, waarop een gele zandloper geschilderd staat op een zwarte achtergrond. Dat is het teken van dit landgoed. 

Sommige woningen dienen nu alleen nog maar als woning, maar anderen zijn nog steeds werkende boerderijen. Wat aan allemaal opvalt, is dat er prachtige tuinen omheen liggen. Mooi onderhouden bloementuinen, boomgaarden, soms een ren voor de kippen of een oude waterput. Het geeft mij echt het gevoel alsof de tijd op het landgoed stil heeft gestaan.

Mais, mais, mais, mais, mais

Ooit in een ver verleden toen ik eens op vakantie was met mijn ouders en zus, zaten we in een huisje dat omringt werd door de maisvelden. Mijn moeder riep die hele vakantie alleen maar ‘mais, mais, mais, mais, mais’. En dat is precies waar ik aan moet denken, wanneer ik een boerderij ben gepasseerd en linksaf sla een breed zandpad op.

Rechts van mij ligt een ontzettend groot maisveld. Hoog steken de planten boven mijn hoofd uit. In strakke lijnen geplant en met dikke maiskolven er nog aan. Links ligt een veld met in het midden een schitterende, zo te zien eeuwenoude, eikenboom. Om de zoveel minuten hoor ik geritsel, gevolgd door een ‘plok’ wanneer de eikel de grond raakt.

–> Tip! Ken jij de Sahara van Ommen al? >>

De ochtendzon op mijn snoetje

Dat Landgoed Eerde afwisselend is heb ik al snel door. Wanneer ik langs de maisvelden en door een stukje bos loop, kom ik uiteindelijk uit op de hoek van een stuk omgeploegde grond. Het is een stuk akkerbouwgrond dat hoger ligt dan de grond eromheen, waarschijnlijk door jarenlang bemesten, en omringd door eikenbomen. Op de hoek, met uitzicht over deze lap grond, staat een bankje in de volle zon. Ik besluit er van te genieten en hijs mijn rugzak van mijn rug af.

Zittende op dat bankje, met mijn ogen dicht en snoetje in de zon, hoor ik wat er om mij heen gebeurt. Ik probeer alleen maar te luisteren. Vogeltjes, dichtbij en verderweg, alle soorten en maten zingen hun ochtendlied. Ik hoor mensen langslopen met ik denk een hond (ik hoor de uitloopriem). Ik houd mijn ogen dicht. Dan klinkt er geritsel in de bladeren achter het bankje. Wat zal het zijn? Nee ik besluit nog even te genieten van die zon op mijn gezicht. Ik blijf lekker zitten…

Gezelschap

Wanneer ik na een half uurtje ‘zonhappen’ besluit dat het wel weer tijd is om door te lopen, komt er net een meneer aanlopen met een hond, met uitloopriem. Hij vertelt dat hij in het verleden ook vaak met de camera op pad ging op het landgoed. Hij praat over de reeën die zich soms laten zien, de Regge die een paar jaar geleden buiten haar oevers trad en de pachterswoningen die we tegenkomen.

Zo pratend lopen we een kwartiertje met elkaar op. Daarna is het weer goed geweest. Ik geniet juist zo van het alleen wandelen. Ik neem afscheid van de meneer en hond en besluit wat foto’s te nemen van het uitzicht op de pachterswoningen en de achterkant van het kasteel.

–> Tip! Een route langs de Regge en de Steile Oever >>

Deel 2 van Landgoed Eerde

Na twee en een half uur kom ik terug bij de parkeerplaats, van daar loopt de route naar een heel ander deel van het Landgoed. Het gedeelte van Landgoed Eerde, waar de landbouw plaatsvindt. Het deel waar grote boerderijen staan. Maar ook het deel dat mij enorm gaat verrassen.

Ik loop vanaf de parkeerplaats een brede laan af richting de N-weg, steek die over en kom op een nog breder pad uit. Het is een weg die gebruikt mag worden door bestemmingsverkeer. Dat is dus de auto’s van Natuurmonumenten, bewoners en boeren die hier wonen. Naast het brede pad ligt een smal fietspad. Ik merk al snel dat dit landgoed ook heerlijk is om overheen te fietsen.

De geur van vers gemaaid gras

Ik besluit dit tweede deel in de omgekeerde richting te lopen. Waarom vraag je je misschien af. Nou dat zal ik je vertellen… In dit tweede deel loop ik langs de punten 9 t/m 12 van de route en punt 9 is een boerderij waar ze lekker ijs verkopen. Aangezien het nu pas elf uur is besluit ik die boerderij tot het laatste te bewaren. Hmmmm lekker vooruitzicht.

Dus op naar nummer 12. Ik sla vanaf het brede pad linksaf en slinger eerst over een bospad dat al snel over gaat in een pad dat langs de velden slingert. Een boer op zijn tractor maait op één van die velden het gras. Oh wat ruikt dit lekker!! Heel even sta ik stil, doe ik mijn ogen dicht en adem ik die lekkere geur in.

Heidevelden op Landgoed Eerde

Nummer 12 is Hoeve de Bocksen. Deze hoeve is een beetje de grens tussen een bos aan de ene kant en aan de andere kant gras en heidevelden. Heidevelden?? Ik sta verbaasd te kijken naar een uitgestrekt stuk heiden voor mij. Deze had ik niet verwacht…

Landgoed Eerde verbaasd mij alweer. Wat een ontzettend afwisselend landgoed is dit. Van bossen, naar grasvelden en van boerenland tot hei. En om het half uur loop ik weer in een hele andere omgeving. Dit is wat deze wandeling wat mij betreft nu al fantastisch heeft gemaakt. En ik ben pas op de helft!

Ik loop, met de zon op mijn armen en rug, over nog meer lanen, tussen eikenbomen door. Elke meter die ik afleg staat garant voor nog een eikel die ergens langs deze laan op de grond ploft. Ik word vrolijk begroet door twee medewerkers van Natuurmonumenten die mij in een busje tegemoet komen rijden en stap vanaf de laan zo een heideveld op.

Hei, vogeltjes en warmte

Dat de zon schijnt, dat wordt mij op deze plek op Landgoed Eerde wel duidelijk. Heidevelden staan garant voor warme omstandigheden, als de zon zich ook maar even laat zien. Een zandpad neemt mij langs de rand van het heideveld mee op avontuur. Ik passeer een informatiebord van Natuurmonumenten waarop staat wat voor werkzaamheden ze uitvoeren om de heide in goede conditie te houden voor o.a. alle zeldzame dieren die hier leven. 

Het zandpad levert een uitdagend element aan de wandeling. Het is zacht zand en dat loopt toch altijd wat vermoeiender. Maar de omgeving maakt veel goed. De hei is dan wel grotendeels uitgebloeid, toch zie ik hier en daar nog een klein plukje paars. Vogeltjes vliegen van boom naar struik en weer terug, terwijl ze zich flink laten horen.

–> Tip! De gratis Backpack Checklist. Vergeet nooit meer iets in je rugzak te stopen >>

Zingt een merel het hoogste lied?

De heide wordt afgelost door een pad omringt door bomen. Aan de rechterzijde een bos, en aan de linkerzijde ligt achter de bomen een weiland. Er staan wat paarden heerlijk te grazen in de middagzon. Vanuit één van de bomen komt een heel mooie vogelgezang. Ik blijf staan en probeer de vogel te spotten.

Met mijn hoofd in mijn nek tuur ik omhoog. Ik loop wat linksom de boom heen en wat rechtsom. Ik ga met mijn ogen alle takken langs van boven tot aan beneden. Wel vijf minuten blijf ik staan staren, maar ik vind hem niet. Aan het gezang te horen verwacht ik eigenlijk toch wel een vogel in het formaat merel of lijster. Ik blijf omhoog turen, totdat… Ik op de laagste tak, recht voor mijn neus, een klein roodborstje zie zitten die uit volle borst laat horen dat hij heer en meester is van deze boom. Zo’n volume uit zo’n klein vogeltje!

Het volgende bankje neem ik pauze

Bij het volgende bankje neem ik pauze, denk ik al een kwartier. Maar als ik zoiets zeg is er natuurlijk op dit deel van Landgoed Eerde geen bankje te zien. Na nog een kwartier doorwandelen kom ik er dan eindelijk eentje tegen. Langs het pad en aan de rand van een weiland. Tijdens mijn boterham heb ik dus ook nog leuk uitzicht. Terwijl ik ga zitten voel ik dat ik niet alleen ben. Iets kijkt naar mij.

Terwijl ik mij heel rustig omdraai zie ik aan de andere kan van het weiland twee koppies strak op mij gericht. Die koppie horen bij twee reeën, die rustig hun lunch stonden te gebruiken op het weiland. Wel vijf minuten kijken we elkaar zo aan, ik door de lens van mijn camera. Wanneer er twee andere wandelaars op het toneel verschijnen is het voor de dames in het weiland genoeg geweest. Haastig trekken ze zichzelf terug in het stukje bos naast het weiland.

Een welverdiend ijsje

Nog twee stukken wandeling voor de boeg. De eerste gaat vanaf het bankje waar ik mijn boterham at naar de boerderij waar mijn ijsje wacht. Ook dit deel is weer compleet anders dan de voorgaande delen. Ik wandel op een smal fietspad met naast mij een zandweg voor de auto’s van de bewoners. 

Het gaat hier om de bewoners van de boerderijen waar ik langs wandel. De ene nog mooier en netter dan de andere. Sommige met wat hobbydieren en akkerbouw, andere met een kleine koppel koeien. Eén van de boerderijen die ik passeer heeft een schitterende tuin, met kippenren en moestuin, en een super schattig deel voor drie varkens. De varkens staan tot aan de enkels in de modder, zoals het hoort, en genieten van de eikels die in hun achtertuin vallen. Ze kijken mij nieuwsgierig aan wanneer ik langs loop.

Een aantal keer word ik ingehaald door fietser. Voornamelijk wat oudere mensen die op deze maandag net als ik genieten van het heerlijke nazomerweer. Twintig minuten later wandel ik het erf op van de boerderij waar mijn ijsje wacht. Het winkeltje is open, maar het is zelfbediening wordt mij via een folder op de balie uitgelegd. Ik struin en neus wat door het winkeltje heen: ijsjes, bier uit de brouwerij op het erf, jammetjes en sauzen en wat folder. Oh en koffie en thee kun je uit de automaat halen. 

Ik kies voor een sorbetijsje in de smaak citroen met vlierbloesemsiroop. Een perfecte keuze blijkt al snel. Aangezien ik geen contant geld heb maak ik het verschuldigde bedrag over op het bankrekeningnummer dat op de folder vermeld staat. Buiten aan één van de picknicktafels geniet ik van het ijsje, terwijl de boerderijhond mij gezelschap houdt. Hij ligt lekker te snurken aan mijn voeten.

Het laatste deel

De wandeling over Landgoed Eerde zit er bijna op. Het laatste deel vanaf de boerderij terug naar mijn auto gaat over datzelfde brede pad, als hoe ik dit deel van het landgoed opgekomen ben. Ik steek de N-weg weer over en bereik in een kwartiertje mijn auto. 

Moe, verhit en met een zeiknatte rug van het zweet (iets met een rugzak op hebben) kom ik bij de auto aan. Ik ben toch altijd weer blij als ik mijn oranje vriendin weer geparkeerd zie staan. Ik stap de auto in, start mijn navigatie en rij tevreden terug naar mijn vakantiehuisje, terwijl mijn luisterboek door de radio klinkt.

Schitterende landgoederen

Deel deze wandeling op Pinterest

Over mij

Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>

Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.